Με αφορμή ένα βίντεο που αναδημοσιεύτηκε με μεγάλη ταχύτητα παγκοσμίως, στους New York Times τέθηκε ο προβληματισμός για το τι είναι αυτό που κάνει τελικώς ένα θέμα δημοφιλές στο κόσμο του διαδικτύου.
Η ιστορία που παρουσιάζεται στο εν λόγω βίντεο αφορά στην διάσωση μιας μικρής γατούλας από πυροσβέστες. Το γατάκι διασώζεται από έναν ευαισθητοποιημένο πυροσβέστη, ο οποίος παρέχει τις πρώτες βοήθειες στο ζωάκι. Ωστόσο, στο βίντεο δεν προβάλλεται το τέλος της ιστορίας, όπου το γατάκι παρά τις προσπάθειες δεν μπόρεσε να κρατηθεί στην ζωή, καθώς είχε εισπνεύσει ήδη πολύ καπνό.
Ο αρχισυντάκτης της ιστοσελίδας Gawker, ο κ. Τσιμερμαν δημοσίευσε την συγκεκριμένη είδηση αποκαλύπτοντας όλη την αλήθεια. «Το βίντεο πήγε απροσδόκητα καλά για όλους όσους το αναδημοσίευσαν, εκτός από το Gawker», σημειώνει ο ίδιος. Η προσθήκη που ενημερώνει το κοινό ότι το γατάκι δεν τα κατάφερε καταβαράθρωσε τη δημοτικότητά του. Οι περισσότεροι προτίμησαν να αναδημοσιεύσουν μια ηρωική, συγκινητική ιστορία, χωρίς να την αμαυρώσουν.
Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου του Τέξας στην οποία έλαβαν μέρος 256 συμμετέχοντες, οι χρήστες προτιμούν να δημοσιεύουν στους προσωπικούς τους λογαριασμούς ένα ευχάριστο βίντεο και γενικότερα ότι μπορεί να ενεργοποιήσει έντονα συναισθήματα.«Οι άνθρωποι αναδημοσιεύουν θέματα που μπορεί να εγείρουν συναισθηματικά φορτισμένες αντιδράσεις με συνήθως θετικό πρόσημο», σημειώνει η κοινωνική ψυχολόγος του Πανεπιστημίου, κ. Γκουανταγκνο.
Ωστόσο, το να πατήσεις το «κουμπί» της κοινοποίησης καθορίζεται και κατευθύνεται από το εγώ. Η κατασκευή και οριοθέτηση μιας διαδικτυακής περσόνα έχει εξελιχθεί σε μια καθημερινή ενασχόληση που τελικώς φαίνεται να καθορίζει το φροϋδικό «Εγώ».
Σύμφωνα με το Chartbeat, την εταιρεία που μετρά την διαδικτυακή «κίνηση», πολλοί χρήστες του Twitter αναδημοσιεύουν άρθρα στους λογαριασμούς τους στα κοινωνικά δίκτυα, χωρίς να τα έχουν διαβάσει. Συμπέρασμα που προκύπτει από την αναντιστοιχία του μεγέθους του κειμένου με τον χρόνο και την προσοχή που αφιερώνει τελικώς ο χρήστης.
Όπως οι σκονισμένοι τόμοι βιβλίων που δεν έχουν διαβαστεί σχεδόν ποτέ, αλλά κοσμούν περίτεχνα την βιβλιοθήκη στο σαλόνι, έτσι και τα διάσημα «posts» στα προφίλ του Facebook και του Twitter βρίσκονται εκεί για να δημιουργήσουν την εικόνα που ο χρήστης επιθυμεί για τον εαυτό του.
Οι άνθρωποι χτίζουν την διαδικτυακή τους ταυτότητα κοινοποιώντας τα «κατάλληλα» θέματα, καθώς επιθυμούν να τους σκέφτονται και να τους ταυτίζουν με το περιεχόμενο που «ανεβάζουν» στα προφίλ τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
