Ο ατμοσφαιρικός επιστήμονας Christopher Maloney και οι συνάδελφοί του, μοντελοποίησαν πώς ο μαύρος άνθρακας που εκτοξεύεται από τους πυραύλους σε όλο τον κόσμο είναι πιθανό να θερμάνει σταδιακά μέρη της μεσαίας ατμόσφαιρας και να καταστρέφει το στρώμα του όζοντος. Τα ευρήματά τους δημοσιεύτηκαν την 1η Ιουνίου στο Journal of Geophysical Research: Atmospheres.
Δείτε επίσης: Η SpaceX λαμβάνει περιβαλλοντική έγκριση για τον πύραυλο Starship
Τα μοντέλα του Maloney και των συναδέλφων του ξεκινούν με τυπικές τροχιές εκτόξευσης, στις οποίες οι πύραυλοι εκτοξεύουν ένα σπρέι μικροσκοπικών σωματιδίων, που ονομάζονται αεροζόλ, από τα ακροφύσια του κινητήρα τους. Το πιο επικίνδυνο συστατικό της εξάτμισης ωστόσο είναι ο μαύρος άνθρακας ή αιθάλη. Οι πύραυλοι απελευθερώνουν τόνους από αυτά τα μικροσκοπικά σωματίδια στη στρατόσφαιρα, ειδικά μεταξύ 15 και 40 χιλιομέτρων πάνω από το έδαφος, πάνω από το ύψος που πετούν τα αεροσκάφη. Οι σύγχρονοι κινητήρες αεριωθουμένων αποβάλλουν επίσης μαύρο άνθρακα, αλλά σε πολύ μικρότερες ποσότητες. Οι δορυφόροι που πέφτουν εκτός λειτουργίας εκπέμπουν επίσης αερολύματα, καθώς καίγονται στη στρατόσφαιρα. Δεδομένου ότι αυτά τα σωματίδια παραμένουν στη στρατόσφαιρα για περίπου τέσσερα χρόνια, μπορούν να συσσωρευτούν, ιδιαίτερα σε περιοχές όπου είναι μεγαλύτερη η διαστημική κυκλοφορία.
Δείτε ακόμα: Οι πύραυλοι της SpaceX επηρεάζουν αρνητικά απειλούμενα είδη ζώων
Ο Maloney και η ομάδα του χρησιμοποίησαν ένα κλιματικό μοντέλο υψηλής ανάλυσης για να προβλέψουν τις επιπτώσεις που θα έχει αυτή η ρύπανση στην ατμόσφαιρα, μελετώντας πώς τα αερολύματα διαφορετικών μεγεθών θα μπορούσαν να θερμάνουν ή να ψύχουν περιοχές του χώρου σε διαφορετικά γεωγραφικά πλάτη, γεωγραφικά μήκη και ύψη. Διαπίστωσαν ότι μέσα σε δύο δεκαετίες, οι θερμοκρασίες σε μέρη της στρατόσφαιρας θα μπορούσαν να αυξηθούν έως και 1,5 βαθμό Κελσίου ή 2,7 βαθμούς Φαρενάιτ και ότι το στρώμα του όζοντος θα μπορούσε να λεπτύνει ελαφρώς στο βόρειο ημισφαίριο. Γενικά καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι περισσότεροι πύραυλοι σημαίνουν περισσότερη θέρμανση και αυξημένη απώλεια όζοντος, κάτι που θα μπορούσε να δημιουργήσει πρόβλημα, ειδικά επειδή οι άνθρωποι, η άγρια ζωή και οι καλλιέργειες χρειάζονται το στρώμα του όζοντος για να τους προστατεύσει από την υπεριώδη ακτινοβολία.
Δείτε επίσης: NASA: Η δοκιμή των πυραύλων SLS Moon καθυστερεί λόγω ανησυχιών για την ασφάλεια
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους, κάθε χρόνο οι εκτοξεύσεις πυραύλων αποβάλλουν συλλογικά περίπου 1 γιγαγραμμάριο ή 1.000 μετρικούς τόνους, μαύρου άνθρακα στη στρατόσφαιρα. Μέσα σε δύο δεκαετίες, θα μπορούσε εύκολα να αυξηθεί έως και 10 gigagrams ή περισσότερο, χάρη στον αυξανόμενο αριθμό εκτοξεύσεων πυραύλων. Οι ερευνητές εξετάζουν πολλαπλά σενάρια εκπομπής μαύρου άνθρακα, συμπεριλαμβανομένων των επιπέδων που φτάνουν τα 30 και τα 100 gigagrams, τα οποία, αν και ακραία, θα μπορούσαν να συμβούν μέσα σε μερικές δεκαετίες, εάν οι τεχνολογίες και οι τάσεις των πυραυλοκινητήρων δεν αλλάξουν πολύ. Εστιάζουν την ανάλυσή τους σε ευρέως χρησιμοποιούμενους πυραυλοκινητήρες που καίνε κηροζίνη, όπως οι ενισχυτές πρώτου σταδίου των SpaceX Falcon, Rocket Lab Electron και ρωσικών πυραύλων Soyuz.
Πώς μπορούν λοιπόν οι διαστημικές υπηρεσίες και εταιρείες να προστατεύσουν καλύτερα την ατμόσφαιρα; Ο Maloney και η ομάδα του μελέτησαν κυρίως πυραύλους που καίνε κηροζίνη, αλλά οι τύποι με άλλα προωθητικά υδρογονανθράκων πιθανόν να εκκενώνουν παρόμοιες ποσότητες μαύρου άνθρακα. Ορισμένοι συνδυασμοί καυσίμων και τύποι κινητήρων, συμπεριλαμβανομένων αυτών που καίνε υδρογόνο, θα μπορούσαν να είναι πιο καθαροί. Και οι διεθνείς κανονισμοί, όπως το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ, το οποίο κατάργησε σταδιακά τους CFC που καταστρέφουν το όζον από ένα ευρύ φάσμα προϊόντων και δραστηριοτήτων, θα μπορούσαν επίσης να βοηθήσουν, υποστηρίζουν.
