Καλωσορίστε στον κόσμο του ‘Rise of the Ronin’, όπου η μυθική Ιαπωνία συναντά την περιπέτεια και την τέχνη του πολέμου.
Η περιγραφή παιχνιδιών ως “X συναντά Y” συχνά θεωρείται λίγο απερίπονη. Στο χειρότερο της, είναι μια επιπόλαιη και απλουστευτική συνήθεια – και μια που μπορεί να οδηγήσει σε μερικούς πραγματικά αθλιους τίτλους, στους οποίους δύο δημοφιλή παιχνίδια με αμυδρές συνδέσεις με αυτό που πραγματικά γράφεται ανελέητα συνδυάζονται.
Ωστόσο, μερικά παιχνίδια είναι τόσο ξεκάθαρα χτισμένα από κομμάτια άλλων παιχνιδιών που είναι αδύνατον να μην τα σκεφτείς με αυτούς τους όρους. Και πάλι, στο χειρότερο της, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια εργασία-κλεψύδρα – πολλά στοιχεία που δεν κατανοούνται σχεδόν κλεμμένα από παιχνίδια που τα χρησιμοποίησαν με μεγαλύτερη προθεσμία. Το Rise of the Ronin είναι μία από τις εξαιρέσεις. Ενώ πέρασα λίγες ώρες μαζί του θυμίστηκα άλλα παιχνίδια, με ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μου. Είναι ένα ρεμίξ, όχι μια κλοπή.
Δείτε επίσης: Dragon’s Dogma 2: Κυκλοφόρησε ο δημιουργός χαρακτήρων
Το Rise of the Ronin είναι χτισμένο πάνω στα θεμέλια των πρόσφατων ψευδο-ιστορικών action RPGs της Team Ninja, Nioh και Wo Long: Fallen Dynasty. Ο (υπέροχος) δημιουργός χαρακτήρων είναι σχεδόν ταυτόσημος και ο αγώνας παίζει με τα ίδια θέματα, με έμφαση στη χρήση παραρριών για να σπάσεις τη στάση του εχθρού ώστε να δοθεί ένα κρίσιμο χτύπημα. Το μπλοκάρισμα και το αποφυγή μπορούν να σε βοηθήσουν να περάσεις την πλειοψηφία των μαχών, αλλά ένας καλά χρονισμένος αντί-κεραυνός, για να χρησιμοποιήσω το συγκεκριμένο λεξιλόγιο του παιχνιδιού, μπορεί να σε κάνει κεμπαπ με τις μπάρες υγείας του εχθρού. Είναι δύσκολο, αλλά υπάρχουν πολλές ρυθμίσεις δυσκολίας και επιλογές προσβασιμότητας για να κάνουν το παιχνίδι πιο προσιτό. Υπάρχει ακόμα κάποιο DNA παρόμοιο με το Soulslike εκεί, αλλά όχι περισσότερο από τα περισσότερα παιχνίδια δράσης αυτές τις μέρες.
Δείτε ακόμα: Contra: Operation Galuga Ελληνικό Review
Εκεί που το Rise of the Ronin διαφέρει από τους προκατόχους του είναι στον κόσμο και το περιβάλλον του. Τα υπερφυσικά στοιχεία έχουν εξαφανιστεί πλήρως, οπότε δεν υπάρχουν τέρατα για να πολεμήσεις ή φωτιές για να ρίξεις. Αντίθετα, η ύστερη περίοδος του Έντο (δηλαδή η μέση του 19ου αιώνα) έχει επιτρέψει στην Team Ninja να χτίσει πάνω στην υπάρχουσα σπαθομαχία και νιντζούτσου του Nioh με πιο σύγχρονα όπλα και ένα μεγαλύτερο φάσμα εξαρτημάτων. Μπορείς, για παράδειγμα, να εξοπλίσεις έναν περίστροφο δίπλα στα περιστρεφόμενα όπλα σου, το οποίο λειτουργεί κάπως σαν τα όπλα στο Bloodborne, ως ένα είδος απομακρυσμένης αντιπαράθεσης που μπορεί να δημιουργήσει νέες ευκαιρίες. Ή, ως κάτι που θα αδρανοποιηθεί εκτεταμένα σε έναν αφελή αφεντικό, για να αφαιρέσεις τις τελευταίες λεπτομέρειες της μπάρας υγείας τους όταν είσαι μόνο ένα χτύπημα μακριά από τον θάνατο.
Δείτε επίσης: Paper Mario: The Thousand-Year Door και Luigi’s Mansion 2 HD αποκτούν ημερομηνίες κυκλοφορίας για το Switch
Επιπλέον, το παιχνίδι λαμβάνει χώρα σε ένα ανοιχτό κόσμο, αντί για σχεδόν γραμμικά επίπεδα. Ανοιχτός κόσμος, ιστορικό ιαπωνικό περιβάλλον, χωρίς τέρατα; Ναι, αν σκέφτεσαι τώρα το Ghost of Tsushima, μπορώ να σου υποσχεθώ ότι δεν είσαι μόνος. Σίγουρα υπάρχουν ορισμένες ομοιότητες, αλλά όχι τόσες όσες ίσως νομίζεις. Ο ανοιχτός κόσμος που σου δίνει την επιλογή πώς να προσεγγίσεις ένα συγκεκριμένο καταστρώμα ληστών ή ένα χωριό που καταλαμβάνεται από εχθρούς είναι όπου αισθάνεται πιο κοντά, με τόσο την πλειονότητα της κρυφής και της μάχης να είναι διασκεδαστικές και αποτελεσματικές, έτσι ώστε συνήθως να τελειώνεις πρώτα από όλα αθόρυβα πριν να χαλάσεις και να πρέπει να αντιμετωπίσεις τα υπόλοιπα με αντιμετώπιση κεφαλής κορμού. Εκτός από αυτό, η ιδιαίτερα διαφορετική ατμόσφαιρα τα κρατάει μακριά από το να αισθανθούν υπερβολικά παρόμοια. Ενώ το Ghost of Tsushima προσπαθεί για μια πιο σοβαρή αίσθηση Κουροσάβα, το Rise of the Ronin είναι παιχνιδιάρικο και θρασύ καθώς παίρνει ελευθερίες με το καστ των ιστορικών φιγούρων του.
Πιθανόν, ενώ διαβάζεις αυτό, σκέφτεσαι ακόμα περισσότερα παιχνίδια. Το Assassin’s Creed και το Way of the Samurai 4 ήταν δύο που συνέχιζαν να εμφανίζονται καθώς έπαιζα, και ο πεταλούδας που ανακαλύπτεις στην αρχή είναι απλώς καθαρή Breath of the Wild στην εκτέλεσή της. Υπάρχει επίσης ένα γάντζος προς ανάρτηση, οπότε αν με κάποιον τρόπο ενσωματώσουν ένα jetpack αργότερα, θα φτάσουμε επίσημα στον απόλυτο βαθμό του βιντεοπαιχνιδιού.
Διαβάστε παράλληλα: Νέο Lego Set Έμπνευσης από το Batman: The Animated Series
Υπάρχει πολλή δράση και όλα αυτά τα διαφορετικά στοιχεία θα μπορούσαν να καταλήξουν σε ένα αληθινό χάος, αλλά όλα αυτά συνδέονται εκπληκτικά καλά, τουλάχιστον σε αυτά τα πρώιμα στάδια. Μετά από μια σύντομη, γραμμική αρχή, σε αφήνουν ελεύθερο χωρίς εκτεταμένα εκπαιδευτικά κόλπα στυλ Ubisoft, ελεύθερο να αρχίσεις να εξερευνάς τις πρώτες περιοχές ή να συνεχίσεις με την πλοκή. Τα οικεία στοιχεία έχουν τοποθετηθεί με έναν τρόπο που είναι σχεδόν ακριβώς σύμφωνα με τα γούστα μου, αισθάνονται σαν το τελικό αποτέλεσμα της αργής μεταμόρφωσης των ανοιχτών κόσμων σε πλήρης RPG.
Πηγή πληροφοριών: eurogamer.net
