Ένας εξωπλανήτης-μάτι που εντοπίστηκε το 2017, αποτελεί μία από τις πιο υποσχόμενες τοποθεσίες για την ύπαρξη ζωής έξω από το Ηλιακό μας Σύστημα.
Δείτε επίσης: 1600 εξωπλανήτες “μαζεμένοι” σε δύο συναρπαστικές εικόνες!
Τα ευρήματα δείχνουν ότι ο εξωγήινος κόσμος LHS-1140b, είναι ένας πλανήτης που μοιάζει με μάτι, με έναν παγκόσμιο ωκεανό καλυμμένο με πάγο και μια ενιαία κυκλική περιοχή που μοιάζει με ίριδα περίπου 4.000 χιλιόμετρα σε πλάτος, στραμμένη μόνιμα προς το άστρο του.
Το LHS-1140b, η ανακάλυψη του οποίου ανακοινώθηκε μόλις πριν από λίγα χρόνια, έχει ακτίνα περίπου 1,73 φορές μεγαλύτερη από αυτή της Γης και 5,6 φορές τη μάζα της. Επίσης, περιφέρεται πολύ πιο κοντά στο αστέρι του από τη Γη, ολοκληρώνοντας μια τροχιά σε μόλις 25 ημέρες.
Εντοπίστηκε σπάνια μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία
Αν αυτό το αστέρι ήταν σαν τον Ήλιο, θα ήταν πολύ κοντά για τη δημιουργία ζωής. Αντίθετα, είναι ένας δροσερός, κόκκινος νάνος, κάτι που επιτρέπει το σχηματισμό οργανισμών. Το κρύο δεν είναι αρκετό ώστε τα επιφανειακά νερά να παγώσουν και όχι τόσο κοντά ώστε να εξατμιστούν.
Η κοντινή απόσταση σημαίνει ότι ο εξωπλανήτης είναι πιθανό να παρουσιάζει αυτό που ονομάζεται παλιρροϊκό κλείδωμα. Τότε είναι που η περίοδος περιστροφής του συμπίπτει με την τροχιακή του περίοδο, έτσι ώστε η ίδια πλευρά να είναι πάντα στραμμένη προς το αστέρι. Είναι το ίδιο φαινόμενο που βλέπουμε με τη Γη και τη Σελήνη, και ο λόγος που δεν βλέπουμε ποτέ τη μακρινή πλευρά της από τη Γη.
Δείτε ακόμα: Το JWST αποκαλύπτει εξωπλανήτη με “αφράτη” ατμόσφαιρα
Σε απόσταση 50 ετών φωτός μακριά, το σύστημα είναι αρκετά κοντά μας ώστε να μπορούμε να συλλέξουμε λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο αλλάζει το φως όταν ο εξωπλανήτης περνά ανάμεσα στη Γη και το αστέρι του. Κάποιο από το φως των αστεριών θα περάσει μέσα από την ατμόσφαιρα. Καθώς το κάνει, ορισμένα μήκη κύματος απορροφώνται ή ενισχύονται από τα άτομα μέσα.
Οι ερευνητές μπόρεσαν να εξακριβώσουν την παρουσία αζώτου, του κυρίαρχου συστατικού στην ατμόσφαιρα της Γης. Αν ο LHS-1140b ήταν πιο αέριος, όπως ο Ποσειδώνας, θα είχε μια ατμόσφαιρα πιο πλούσια σε υδρογόνο. Η παρουσία αζώτου υποδηλώνει μια δευτερεύουσα ατμόσφαιρα – μια ατμόσφαιρα που σχηματίστηκε μετά τη γέννηση του εξωπλανήτη.
Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε πέρυσι, η ομάδα συνδύασε επίσης την πυκνότητα και την ακτίνα του LHS-1140b για να υπολογίσει την πυκνότητά του. Πήραν έναν αριθμό 5,9 γραμμαρίων ανά κυβικό εκατοστό. Αυτό δεν είναι αρκετά πυκνό για έναν κόσμο που είναι καθαρά φτιαγμένος από βράχο. Δεδομένου του μεγέθους του, η καλύτερη πιθανότητα είναι είτε να μοιάζει στον Ποσειδώνα είτε να είναι ένας υδάτινος κόσμος καλυμμένος από ωκεανούς.
Λαμβάνοντας υπόψη το παλιρροϊκό κλείδωμα όμως, αυτός ο παγκόσμιος ωκεανός μπορεί να μην φαίνεται όπως νομίζετε. Η πλευρά που είναι μόνιμα στραμμένη μακριά από το αστέρι θα μπορούσε να είναι αρκετά κρύα για να παγώσει. Μόνο το κομμάτι που βλέπει απευθείας το αστέρι θα ήταν αρκετά ζεστό για να ξεπαγώσει, με αποτέλεσμα έναν κόσμο που μοιάζει με τεράστιο μάτι που αιωρείται στο διάστημα.
Αυτό το κομμάτι ωστόσο, θα μπορούσε να φτάσει τους 20 βαθμούς Κελσίου στην επιφάνεια – αρκετά ζεστό για ένα ακμάζον θαλάσσιο οικοσύστημα.
Δείτε επίσης: Ηφαιστειακός εξωπλανήτης ανακαλύφθηκε 66 έτη φωτός μακριά
Δεν ξέρουμε με βεβαιότητα τι συμβαίνει, αλλά φαίνεται σαν ο πιο πολλά υποσχόμενος υποψήφιος που έχουμε μέχρι σήμερα για ένα εξωγήινο οικοσύστημα έξω από τη δική μας πλανητική γειτονιά.
Πηγή: sciencealert
