Ερευνητές βρήκαν στοιχεία για την ύπαρξη μιας υπόγειας σπηλιάς στο φεγγάρι, που είναι προσβάσιμη από την επιφάνεια, και θα μπορούσε, ενδεχομένως, να αξιοποιηθεί για την κατασκευή μιας μελλοντικής σεληνιακής βάσης.
Το σπήλαιο φαίνεται να είναι προσβάσιμο από έναν ανοιχτό λάκκο στο Mare Tranquillitatis (Sea of Tranquility), την αρχαία πεδιάδα λάβας, στην οποία προσεδαφίστηκαν οι αστροναύτες του Apollo 11, Neil Armstrong και Buzz Aldrin, πριν από πολλά χρόνια.
Η ανάλυση των δεδομένων ραντάρ από τη NASA αποκάλυψε ότι ο λάκκος στη Mare Tranquillitatis οδηγεί σε μια σπηλιά πλάτους 45 μέτρων και μήκους έως 80 μέτρων, μια περιοχή που ισοδυναμεί με 14 γήπεδα τένις. Η σπηλιά βρίσκεται περίπου 150 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του φεγγαριού.
Δείτε επίσης: Chang’e 6: Η Κίνα έφερε υλικό από την αθέατη πλευρά του φεγγαριού (για πρώτη φορά!)
Ο Lorenzo Bruzzone, από το Πανεπιστήμιο του Trento στην Ιταλία, είπε ότι τέτοια σπήλαια θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως ανθρώπινοι βιότοποι για τους μελλοντικούς εξερευνητές, καθώς είναι «ένα φυσικό καταφύγιο ενάντια στο σκληρό σεληνιακό περιβάλλον».
Θα μπορούσε να δημιουργηθεί εκεί μια σεληνιακή βάση ή ένα καταφύγιο έκτακτης ανάγκης, επειδή η θερμοκρασία είναι σχετικά σταθερή στο εσωτερικό και οι αστροναύτες θα ήταν φυσικά προστατευμένοι από τις επιβλαβείς κοσμικές ακτίνες, την ηλιακή ακτινοβολία και τους μικρομετεωρίτες. Η επιφάνεια της Σελήνης είναι συνεχώς εκτεθειμένη σε μικρομετεωρίτες που κινούνται με υψηλές ταχύτητες και μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές ζημιές σε εξοπλισμό και ανθρώπους. Οι υπόγειες σπηλιές παρέχουν ένα φυσικό φράγμα που μπορεί να αποτρέψει την πρόσκρουση αυτών των μικρών αλλά επικίνδυνων αντικειμένων.
Μια σπηλιά μπορεί να προσφέρει και ένα πιο ασφαλές περιβάλλον για την αποθήκευση προμηθειών και εξοπλισμού στο φεγγάρι, για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Δείτε επίσης: Πριν δισεκατομμύρια χρόνια το φεγγάρι γύρισε από μέσα έξω
Οι ερευνητές επιθυμούν να μελετήσουν περαιτέρω τέτοιες σπηλιές και τους βράχους στο εσωτερικό τους, καθώς είναι πιθανό να έχουν ενδείξεις για τον σχηματισμό της σελήνης και την ηφαιστειακή ιστορία. Οι σπηλιές μπορεί επίσης να περιέχουν πάγο νερού, κάτι που είναι απαραίτητο για μακροπρόθεσμες σεληνιακές αποστολές.
Τουλάχιστον 200 λάκκοι έχουν εντοπιστεί στο φεγγάρι και πολλοί θα μπορούσαν να είναι είσοδοι σε σπηλαιώδεις κοιλότητες. «Το κύριο πλεονέκτημα των σπηλαίων είναι ότι διαθέτουν τα κύρια δομικά μέρη μιας πιθανής ανθρώπινης βάσης χωρίς να απαιτούν περίπλοκες κατασκευαστικές δραστηριότητες», δήλωσε ο Leonardo Carrer, ο πρώτος συγγραφέας της μελέτης.
Στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την επιστροφή των ανθρώπων στο φεγγάρι, οι διαστημικές υπηρεσίες αναρωτιούνται ήδη για το πώς να αξιολογήσουν τη δομική σταθερότητα μιας σπηλιάς. Οι βιότοποι μπορεί επίσης να χρειάζονται συστήματα παρακολούθησης για να προειδοποιούν για κίνηση ή σεισμική δραστηριότητα και να έχουν ξεχωριστές περιοχές όπου οι αστροναύτες μπορούν να καταφύγουν σε περίπτωση κατάρρευσης τμημάτων του σπηλαίου τους.
Δείτε επίσης: Σελήνη: Είναι 40 εκατομμύρια χρόνια γηραιότερη από ό,τι πιστεύαμε;
«Τα συστήματα σεληνιακών σπηλαίων έχουν προταθεί ως εξαιρετικά μέρη για να τοποθετηθούν μελλοντικές βάσεις πληρωμάτων, καθώς η παχιά οροφή του βράχου είναι ιδανική για να προστατεύει τους ανθρώπους και τις υποδομές από τις ποικίλες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας της σεληνιακής επιφάνειας την ημέρα και τη νύχτα και να εμποδίζει την ακτινοβολία που λούζει το σεληνιακή επιφάνεια», δήλωσε η Katherine Joy, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ. «Ωστόσο, επί του παρόντος γνωρίζουμε πολύ λίγα για τις υπόγειες κατασκευές κάτω από αυτές τις εισόδους».
Πηγή: www.theguardian.com
