Ο μεγαλύτερος αντιδραστήρας πυρηνικής σύντηξης στον κόσμο ολοκληρώθηκε επιτέλους, αλλά δεν θα λειτουργήσει για άλλα 15 χρόνια, όπως ανακοίνωσαν οι επιστήμονες του έργου.
Δείτε επίσης: Ο αντιδραστήρας «Artificial Sun» της Κίνας έσπασε νέο παγκόσμιο ρεκόρ
Ο αντιδραστήρας σύντηξης International Fusion Energy Project (ITER), που αποτελείται από 19 ογκώδη πηνία τυλιγμένα σε πολλαπλούς σπειροειδείς μαγνήτες, ήταν αρχικά προγραμματισμένος να ξεκινήσει την πρώτη του πλήρη δοκιμή το 2020. Τώρα οι επιστήμονες λένε ότι θα πυροδοτηθεί το 2039 το νωρίτερο.
Αυτό σημαίνει ότι η ισχύς σύντηξης, της οποίας το tokamak του ITER βρίσκεται στην πρώτη γραμμή, είναι πολύ απίθανο να φτάσει εγκαίρως για να αποτελέσει λύση για την κλιματική κρίση.
Ο μεγαλύτερος πυρηνικός αντιδραστήρας στον κόσμο και προϊόν συνεργασίας μεταξύ 35 χωρών — συμπεριλαμβανομένων όλων των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Κίνας, της Ινδίας και των Η.Π.Α. — το ITER περιέχει τον πιο ισχυρό μαγνήτη στον κόσμο, καθιστώντας τον ικανό να παράγει μαγνητικό πεδίο 280.000 φορές ισχυρότερο από αυτό που θωρακίζει τη Γη.
Ο εντυπωσιακός σχεδιασμός του αντιδραστήρα συνοδεύεται από μια εξίσου βαριά τιμή. Αρχικά προβλεπόταν να κοστίσει περίπου 5 δισεκατομμύρια δολάρια και να πυροδοτηθεί το 2020, τώρα έχει υποστεί πολλαπλές καθυστερήσεις και ο προϋπολογισμός του έχει ξεπεράσει τα 22 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ προτείνεται επιπλέον 5 δισεκατομμύρια δολάρια για την κάλυψη πρόσθετων δαπανών. Αυτά τα απρόβλεπτα έξοδα και καθυστερήσεις βρίσκονται πίσω από την πιο πρόσφατη, 15ετή καθυστέρηση.
Δείτε ακόμα: ΗΠΑ: Κατηγορούνται πέντε άτομα για ενίσχυση εσόδων για το πυρηνικό πρόγραμμα Βόρειας Κορέας
Οι επιστήμονες προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τη δύναμη της πυρηνικής σύντηξης μέσω του αντιδραστήρα – τη διαδικασία με την οποία καίγονται τα αστέρια – για περισσότερα από 70 χρόνια. Με τη σύντηξη ατόμων υδρογόνου για την παραγωγή ηλίου κάτω από εξαιρετικά υψηλές πιέσεις και θερμοκρασίες, τα αστέρια μετατρέπουν την ύλη σε φως και θερμότητα, δημιουργώντας τεράστιες ποσότητες ενέργειας χωρίς να παράγουν αέρια θερμοκηπίου ή ραδιενεργά απόβλητα μεγάλης διάρκειας.
Αλλά η αναπαραγωγή των συνθηκών που βρίσκονται μέσα στις καρδιές των αστεριών δεν είναι απλή υπόθεση. Το πιο κοινό σχέδιο για τους αντιδραστήρες σύντηξης, το tokamak, λειτουργεί υπερθερμαίνοντας το πλάσμα (μία από τις τέσσερις καταστάσεις της ύλης, που αποτελείται από θετικά ιόντα και αρνητικά φορτισμένα ελεύθερα ηλεκτρόνια) πριν το παγιδεύσει μέσα σε ένα θάλαμο αντιδραστήρα σε σχήμα ντόνατ με ισχυρά μαγνητικά πεδία.
Ωστόσο, η διατήρηση των τυρβωδών και υπερθερμασμένων πηνίων του πλάσματος στη θέση τους για αρκετό διάστημα ώστε να συμβεί η πυρηνική σύντηξη στην αντιδραστήρα, ήταν πρόκληση.
Δείτε επίσης: Ιρανοί χάκερς επιτέθηκαν στο πυρηνικό εργοστάσιο της Dimona
Η επεξεργασία του πλάσματος σε τόσο υψηλές θερμοκρασίες (όσο αυτή του Ήλιου), είναι το σχετικά εύκολο μέρος, αλλά η εύρεση ενός τρόπου έτσι ώστε να μην καεί μέσα από τον αντιδραστήρα ή να εκτροχιαστεί η αντίδραση σύντηξης είναι τεχνικά δύσκολο. Αυτό γίνεται συνήθως είτε με λέιζερ είτε με μαγνητικά πεδία.
Πηγή: livescience
