Πολλοί εξωπλανήτες πιθανότατα παρουσιάζουν φιλικές συνθήκες για την ανάπτυξη φυτών, ακόμα κι αν η εξέλιξη δεν φτάνει ποτέ σε πολύπλοκους οργανισμούς και ζώα. Ωστόσο, αν βρύα, φύκια και λειχήνες αναπτύσσονταν σε πλανήτες στις απομακρυσμένες περιοχές του Γαλαξία, αυτοί οι κόσμοι και οι αστέρες που περιβάλλονται από αυτούς θα μπορούσαν να είναι εντελώς διαφορετικοί από τον δικό μας κόσμο. Το εξωγήινο φυτικό βασίλειο είναι μοναδικό και εντελώς διαφορετικό από οτιδήποτε έχουμε δει ποτέ.
Δείτε επίσης: Τρισεκατομμύρια πλανήτες στο γαλαξία μας κυκλοφορούν «ελεύθεροι»
Οι περισσότεροι εξωπλανήτες που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι στιγμής, βρίσκονται σε τροχιά γύρω από κόκκινους νάνους, τους πιο κοινούς τύπους αστέρων στον γαλαξία. Απορροφούν πιο αμυδρό και πιο κόκκινο φως από αυτό που εκπέμπει ο ήλιος. Οι συνθήκες γύρω από τα αστέρια των ερυθρών νάνων δεν είναι κάτι που αποκλείει τη ζωή. Ωστόσο η ζωή εκεί μπορεί να είχε προσαρμοστεί πολύ διαφορετικά στο πιο κόκκινο φως.
Τα περισσότερα φυτά στη Γη, χρησιμοποιούν τη φωτοσύνθεση για να μετατρέψουν το ηλιακό φως και το διοξείδιο του άνθρακα σε ενέργεια και οξυγόνο. Τα φυτά χρησιμοποιούν τη χλωροφύλλη ως χρωστική για να μετατρέψουν την ηλιακή ενέργεια σε χημική ενέργεια. Η χλωροφύλλη προσδίδει στα φυτά το χαρακτηριστικό πράσινο χρώμα και απορροφά το ηλιακό φως σε ένα ευρύ φάσμα από μπλε-ιώδες έως πορτοκαλί-κόκκινο. Αυτή η διαδικασία είναι ακριβώς ρυθμισμένη για την αποτελεσματική απορρόφηση της ενέργειας του ηλίου από τα φυτά.
Οι αστροβιολόγοι έχουν παρατηρήσει μια φαινομενική “κόκκινη άκρη” στη βλάστηση, που υποδεικνύει ότι η χλωροφύλλη δεν απορροφά πολλά φωτόνια σε μήκη κύματος μεγαλύτερα από τα 700 νανόμετρα, που είναι πιο κόκκινα. Αυτά είναι τα ακριβή μήκη κύματος στα οποία αυτά τα μικρά κόκκινα αστέρια νάνοι, εκπέμπουν το μεγαλύτερο μέρος του φωτός τους. Αυτό φαίνεται να αποτελεί πρόβλημα για τα φωτοσυνθετικά είδη.
Δείτε ακόμα: Exoplanet Watch: Πώς να βοηθήσετε τη NASA να βρει εξωπλανήτες;
Οι ερευνητές προσπάθησαν να φανταστούν πώς μπορεί να λειτουργήσει η εξωγήινη φωτοσύνθεση, ακόμη και υπό ασυνήθιστες συνθήκες. Συγκεκριμένα, μοντελοποίησαν κεραίες συλλογής φωτός – σύμπλοκα χρωστικής-πρωτεΐνης που έχουν όλοι οι φωτοσυνθετικοί οργανισμοί – τα οποία συλλέγουν φωτόνια και διοχετεύουν τη φωτεινή ενέργεια σε ένα κέντρο αντίδρασης που εκτελεί τη φωτοχημεία που απαιτείται για να τη μετατρέψει σε χημική ενέργεια.
Αν οι επιστήμονες έχουν δίκιο ότι η φυτική ζωή μπορεί να προκύψει σε συστήματα ερυθρών νάνων, τότε οι αστρονόμοι πρέπει να κατανοήσουν πού να κατευθύνουν τα τηλεσκόπιά τους για να την ανακαλύψουν. Αρχικά, οι επιστήμονες εστιάζουν κυρίως στην κατοικήσιμη ζώνη γύρω από κάθε αστέρα, καθώς διαθέτει την ιδανική θερμοκρασία για την ύπαρξη νερού στην επιφάνεια ενός πλανήτη, ούτε πολύ ζεστή ούτε πολύ κρύο. Επειδή το νερό είναι πιθανότατα απαραίτητο για την πλειοψηφία των μορφών ζωής, είναι συναρπαστικό όταν οι αστρονόμοι ανακαλύπτουν έναν βραχώδη πλανήτη σε αυτήν τη ζώνη – ή στην περίπτωση του συστήματος TRAPPIST-1, πολλαπλούς πλανήτες.
Δείτε επίσης: NASA: Αυτοί οι εξωπλανήτες αποτελούνται κυρίως από νερό
Υπάρχουν πέντε πολλά υποσχόμενοι κόσμοι που έχουν ήδη ανακαλυφθεί: Kepler-452 b, Kepler-1638 b, Kepler-1544 b, Kepler-62 e και Kepler-62 f. Είναι βραχώδεις πλανήτες στον Γαλαξία, ως επί το πλείστον λίγο μεγαλύτεροι από τη Γη, αλλά όχι αέριοι γίγαντες όπως οι «μίνι-Ποσειδώνες» και περνούν ένα σημαντικό μέρος των τροχιών τους, αν όχι ολόκληρη την τροχιά τους, μέσα στη φωτοσυνθετική κατοικήσιμη ζώνη του άστρου τους.
